Voor allen die zich verwant voelen met mij als modestudente, lees vooral verder.
Voor allen die zich niet zo zeer verwant voelen met mij maar wel met mode, lees vooral verder.
Voor allen die mode niet interessant vinden en mij als modestudente niet interessant vinden, skip deze post en ga naar die hierboven over onze uistap naar Galibie.
My dearest fashionpeople,
Na een weekje Paramaribo heb ik enkele vreemde tendenzen opgemerkt, voldoende interessant naar mijn mening om jullie er even over te posten.
Ten eerste, er zijn ongelofelijk veel prullaria winkeltjes met massaal veel spandex-achtig, kleurrijke, (van Chinese afkomst zijnde) textiel. Als je goed selecteert zit er af en toe nog wel iets leuks bij. De meeste winkels verkopen dezelfde kleding.
Je ziet ook vaak merken als: ONLYE --> only
BIRCKENJOCK --> Birkenstock ;)
Allemaal erg goedkoop!
Kleding is Suriname is écht goedkoop. Slippers en allerhande sandalen ook. Deze zijn wel van de "bekende" merken (ipanema en havaianas) en kosten iets van een 10 srd
(= een 2,5 euro). De kwaliteit van de kleding is uiteraard niet hoogstaand maar dat kan je van een jeans van 35 srd niet verwachten.
Nog bijzonder grappig zijn de etalagepoppen. Deze hebben stuk voor stuk een steekpoepke. Kleding valt totaal anders op zo'n pop met steekpoep. Het heeft zeker zijn charme!
Wat ik erg gek vind is dat alle etalagepoppen blank zijn. De bevolking is hier écht niet blank. Wij vallen absoluut op in het straatbeeld met onze melkvelletjes. Ik had dus verwacht meer donker gekleurde poppen te zien of chinese-javaans getinte poppen maar dus blanke poppen inclusief steekpoep.
Er zijn véél stofjes te koop met de meeste geweldige retro en ruitjes-prints voor een 5 srd (= 1,25 euro!!) per meter.
Het doet me pijn dat er een bagagelimiet bestaat. Er wordt dan ook nog veel zelf genaaid en gestikt. Dit heb ik even bevraagd bij één van de werkkrachten bij de grootste stoffenwinkel die ik tot nog toe gespot heb.
Een laatste opvallendheid: Er staat hier in suriname in elke winkel BELACHELIJK VEEL PERSONEEL! Ze hebben hier nog jobs die bij ons al lang uit den boze zijn. Denk aan inpakkers in de supermarkt (jawel, met plastic zakjes smijt men dus ook nog rond je oren en recycleren kent men niet).
Ik kwam een kledingwinkel binnen ten grootte van de ondergoed H&M op de Meir en daar had men iets van een 25à30 peroneelsleden en op die moment misschien 10 klanten!
Als je dan bedenkt dat de kleding zo goedkoop is en er zo massaal veel personeel staat zegt dat meteen iets over de koopkracht en lonen van de doorsnee arbeider!
De doorsnee Surinaamse vrouw die je tegenkomt in de stad draagt of een jeans (ik krijg deze hier zelfs niet aan (zweet en jeans = geen ideale combo) gecombineerd met een spannend, synthetisch topje (de doorsnee surinaamse vrouw heeft een maatje 44-50... ZEXZY!)
En natuurlijk zie je ook nog heel wat vrouwen gekleed in hun typische klederdracht. Vrouwen die een ambtenaren job uitvoeren (onderwijzers, verpleegsters, bankbedienden,...) dragen vaak een uniform of iets erg deftig en net. De mannen zie ik het vaakst in een short en bloot bovenlijf. Gezapige 40ers maken er een gewoonte van hun tricot T-shirt op te rollen tot boven hun bierbuik en deze dan te laten liggen als een soort BH. Om af te sluiten wrijven ze gezellig over hun buikske. De schoolgaande jeugd is erg netjes, uniformblousjes en een lange broek of een nette rok. Sommige meisjes hebben echt een geweldig uniformjurkje. Ik hoop dat zelf nog ergens te kunnen scoren.
De jongens van pakweg 18- eind jaren 20 dragen een soort van dreadlockcondoom over hun haar. Dan krijg je een Marge-simpson coupe. Ik zou erg graag alles willen illustreren a.d.h.v. foto's op facebook maar het uploaden is nog niet gelukt (nog steeds niet). Butt do not fear, i'll keep on trying!
Bij deze sluit ik de modebevindingen af en groet ik u.
Tot blogs,
Liesbeth
Ps (Morgen de eerste observatiedag op onze stageschool, ik spotte afgelopen week 1 huishoudmachine, 5 gedateerde industriële machines en patroontekentafels met een bovenblad uit afgebladderd hout --> uitdagingen a volonté)
zondag 21 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten