Eerste indrukken

Na 2 dagen Paramaribo, zitten we op ons terras met elk een laptop mails te beantwoorden, mensen te contacteren op Surinaamse nummers (die overigens een pak korter zijn dan de onze) en zaakjes te regelen. Eigenlijk een beetje over the top met onze sjieke multimedia.

Na enkele keren naar de binnenstad te zijn gewandeld, hebben we zo wat eerste indrukken kunnen vaststellen:

De surinamer is doorgaans vriendelijk, hulpvaardig en gesteld op een rustig tempo. Op zondag gisteren hebben we nauwelijks iemand op straat tegengekomen. Zondag is hier echt nog een RUSTdag.
De Surinaamse mannen zijn vanaf 15 tot 95 jaar geboren womenizers. Gefluit, getuut, goeiemiddag dames, mooie meiden tot zelfs een ware eer aan Johan Verminnen in de supermarkt "Neem me mee naar je laaaand, vol muziek en vol drohomen,...".
We moeten nog een beetje bekijken in welke mate je vriendelijk mag antwoorden zonder het idee te geven dat er een ware wederzijdse interesse is.

Paramaribo centrum is erg vuil. Heeel veel zwerfvuil waar de vele straathonden zich aan te goed doen.

Er word ook ongelofelijk veel gebouwd en verbouwd. Bijna alle huisjes zijn onder constructie of zouden het eigenlijk toch moeten zijn. Dat geeft gekke straatbeelden. Zo hebben we 3 huizen verder een gans roos barbiehuis, ongelofelijk groot en decadent, het lijkt wat op de villa van Jonney Depp en Penelope Cruz in Blow. Onze overburen wonen dan weer in een huisje dat perfect als bouwvallig spookhuis zou kunnen doorgaan.

De kinderen die hier rondlopen op straat zien ons allemaal graag. Ze zeggen vriendelijk "goeiedag hoe gaat het met jullie?" of ze wuiven een beetje verlegen.

Ook erg raar zijn de wilde bussen die we hiervoor al aangehaald hebben. Er schuilt een soort van macho in de meeste jonge mannen die ze dan op een bijna té kitcherige zjannettenwijze uiten door hun bussen te pimpen met stikkers van hiphopzangers en vele roze, oranje en pastelkleurige accenten. Daarbij bedenk je dat elke Surinamer het liefst rijdt met ramen open en zijn boemboxen zo luid mogelijk. De hele dag door.

Soit, we gaan verder onze zaakjes regelen, naar de Tulip supermarkt boodschappen doen om vanavond te kunnen koken. (Sophie en ik kregen vannacht een gekke energie boost in combinatie met jeukende vingers en hebben dan de ganse keuken geschrobd en geherstructureerd zodat we met een gersut geweten kunnen koken.)

A boen,

Liesbeth alias "Betty to the B Boop"