De culture keuken

Voor allen die zich verwant voelen met ons als voedingsdeskundigen, lees vooral verder.
Voor allen die zich niet zo zeer verwant voelen met ons maar wel met Baka banas en kouseband, lees vooral verder.
Voor allen die eten niet interessant vinden en maar ons wel als voedingsdeskundigen, lees vooral verder.
Voor allen die eten niet interessant vinden en ons niet interessant vinden, skip deze post.

Toen we de eerste dag hier aankwamen hebben onze huisgenoten ons mee genomen naar de plaatselijke Bami en Nasi- tent. Wij dachten, mmm dit is lekker, maar na 3 weken moeten we onze mening herzien. De bami en nasi zijn saai! Net als de kousenband die hier overal wordt bij gegeven (kouseband kan je vergelijken met heel lange- vieze bonen)

Ik zal kort iets zeggen over de praktijklessen hier in de school. De eerste praktijkles die ik gevolgd hem, vond ik vrij chaotisch. De lessen beginnen hier om 7 uur en de eerste leerling was er om 8 uur. Zij is dan direkt begonnen met de groentjes te snijden voor de Spaghetti en de Vis in ananassaus. Rond half 9 kwam de rest toe, ongeveer 8 leerlingen van de 18 zijn die dag gekomen.
De bedoeling was dat ze nog rijstpap gingen maken, maar met 8 uur praktijk voor spaghetti en vis kwamen ze niet toe (?). In belgie is het ook zo dat elke leerling of paar iets zou moeten maken. Hier maken ze met heel de klas alles samen. Je kan je voorstellen dat zo'n klas observeren laaaang duurt.

Verder heb ik nog de les nasi geobserveerd bij een andere leerkracht, dit ging toch iets vlotter en met meer structuur.
Wat ook anders is, is dat de porties hier worden verkocht aan de andere leerlingen en leerkrachten. Ik zelf heb een portie vis gekocht en dit was 6 srd (= 1,5€) De andere leerlingen kunnen hier gewoon tijdens de lessen hun portie komen bestellen en die worden dan geleverd in de klas. Hier mag je dus ook eten, drinken in de klas, zelf doe ik dit niet omdat ik het nogal onbeleefd vind - misschien omdat het in België niet zo is.
Proeven van het eten om het te beoordelen zit er niet in, Kopen is de boodschap.

Verder hebben we ook al een bezoekje gebracht aan de centrale markt. We hebben het aangedurfd om in de eerste week hier al zoete patat te kopen. Alle 3 onder de indruk door de bedelaars die hier rondliepen. Als Sophie beter is, gaan we een kookboek kopen om ons echt eens onder te dompelen in de traditionele keuken van Suriname.

Maartje heeft voor ons ook gebakken cassavas gemaakt, enrom lekker en dit gaan we zeker ook proberen.

Het is nog niet zo'n uitgebreid verslagje, het eten is hier enorm lekker dat kan ik wel zeggen, houd dat maar in gedachten!

Liefs,
Doris